Φτου ξαι Ελευθερία! «Του ταξιδιού το μήνυμα: Ειρήνη»

Μια φορά και έναν καιρό, σε μια στρογγυλή πλατεία μιας μικρής πόλης, ζούσε μαζί με την οικογένειά του και με άλλα πουλάκια, ένα μικρό χαριτωμένο περιστέρι. Όπως όλοι ξέρουμε, τα περιστέρια ονόματα δεν έχουν. Αλλά αυτό είχε αποκτήσει ένα μεσημεράκι, που περνούσε ένα παιδάκι σχολώντας από το σχολείο και άρχισε να το φωνάζει Ελευθερία, Ελευθερία…

Η Ελευθερία το μικρό περιστεράκι είχε μια μεγάλη οικογένεια. Καμιά πενηνταριά αδερφάκια, μπόλικα ξαδερφάκια, τους γονείς, τους θείους, τους παππούδες και μόνο ένα μικρότερο αδερφάκι, - θα γελάσετε λιγάκι με το όνομα –, τον Φτου. Ο Φτου πήρε το όνομα του, ένα σούρουπο γλυκό, που πήγε και έκατσε δίπλα δίπλα σε ένα ζευγαράκι που τρώγαν πασατέμπο. Φτου το αγόρι, φτου το κορίτσι τις φλούδες από τον πασατέμπο. Το άκουσαν τα άλλα τα πουλάκια, ε και δεν άργησε πολύ ο Φτου μας, να πάρει το όνομα του.

Η Ελευθερία και ο Φτου, ήταν ήσυχα περιστεράκια τρώγανε όλους τους σπόρους και από κουλούρια σουσαμάκια. Πετούσαν συχνά παρέα με τα ξαδέρφια τους, μάλιστα είχαν βρει όλοι μαζί και το πιο τέλειο παιχνίδι, να κάνουν διάφορα σχήματα στον ουρανό. Στέκι είχαν ένα ψηλό δέντρο στη μέση της πλατείας, εκεί μαζευόταν όλα μαζί μετά το παιχνίδι και κάνανε μεταξύ τους αστειάκια.

Ένα απογευματάκι δροσερό, μετά το παιχνίδι, τα υπόλοιπα περιστεράκια κουρασμένα - γιατί βλέπετε είχαν δοκιμάσει να κάνουν ένα δύσκολο σχήμα, το πολύγωνο - έφυγαν νωρίς για ύπνο. Έτσι μείνανε τα δύο αδερφάκια μόνα τους και άρχισαν πίτσι- πίτσι την κουβέντα. Πάνω στην κουβέντα, της Ελευθερίας της ήρθε μια ιδέα.

• Φτου, τώρα που πήγαν οι άλλοι για ύπνο θες να κάνουμε μια μικρή ζαβολιά.

• Ξαι ζε κάνουμε, λέει ο μικρός μας Φτου, που τώρα μάθαινε να μιλάει καλά- καλά, μπέρδευε και λιγάκι κάποια γραμματάκια και αυτό έκανε τόσο γλυκό το κελάηδημα του.

• Λοιπόν Φτου, θα πάμε να κάνουμε ένα ταξιδάκι, να ξεμουδιάσουν λίγο τα φτερά μας και θα γυρίσουμε χωρίς να μας πάρει κανείς χαμπάρι. Όταν το φεγγάρι θα είναι στη μέση του ουρανού. Θα γυρίσουμε ήσυχα στη φωλίτσα μας.

• Ξαι ζε πάμε, συνεχίζει να συμφωνεί ο Φτου, καθώς σκεφτόταν ότι αν πετάξει λίγο πιο μακριά μπορεί να κάνει τους γονείς του ακόμα πιο περήφανους που τα καταφέρνει, έτσι δε θα θυμώσουν πολύ που ίσως λιγάκι να αργήσουν.

• Το πρωί θα είμαστε ξεμούδιαστοι και κεφάτοι και θα πάμε με όρεξη να φάμε τα σουσαμάκια στην αυλή του σχολείου, συνεχίζει η Ελευθερία και ο Φτου γνέφει καταφατικά το κεφαλάκι του.

Άρχισαν έτσι τα δύο αδερφάκια να πετάνε, να πετάνε. Περάσανε δύο χωριά με δέντρα όμορφα και ψιλά. Είδαν πολλά φωτάκια και στο δρόμο συνάντησαν και άλλα μακρινά τους ξαδερφάκια.

• Είναι συναρπαστική αυτή η ζαβολιά, λέει η Ελευθερία, ας πετάξουμε λιγάκι ακόμα.

• Ξαι ζε πετάμε, λέει ο Φτου και συνεχίζουν.

Εκεί λοιπόν που ξεμουδιάζανε τα φτερά τους, πάνω από λίμνες και ποτάμια, η Ελευθερία θυμήθηκε ότι έπρεπε ψάξει το φεγγάρι για να δει τι χρόνος τους έχει απομείνει.

• Ωχ Φτου, το φεγγάρι δεν φαίνεται! Έχει πολύ καπνό εδώ. Μυρίζει και άσχημα λιγάκι.

Ο Φτου δεν απάντησε παρά κούνησε το μικρούλι ράμφος του όλο απορία.

• Φτου, λέω να πατήσουμε λίγο στη γη, μήπως και μάθουμε περίπου σε ποιο σημείο του ουρανού βρίσκεται το φεγγάρι.

• Ξαι ζε πατάμε, συμφώνησε ο Φτου. Το βρήκε καλή λύση.

Τα δύο περιστεράκια μας, κατέβηκαν σιγά σιγά και αντίκρισαν μπροστά τους ένα πολύ παράξενο και γκρι τοπίο. Δεν ήταν πλατεία. Γκρεμισμένα κτίρια, καπνός και στάχτες γύρω γύρω.

• Φτου, εδώ τα πράγματα δε φαίνονται καλά. Δε βλέπω συγγενείς μας, λέει η Ελευθερία και συνεχίζει...

• Μυρίζει απαίσια και αυτή η σκόνη και η σκοτεινιά με τρομάζει. Άσε που δε φαίνεται κάνεις να μας πει που είναι το φεγγάρι.

Ο Φτου, δεν απάντησε, είχε τρομάξει τόσο πολύ από όλη την εικόνα που δεν του βγήκε λέξη.

• Πάμε να προχωρήσουμε λιγάκι.

Ο Φτου ακολουθεί χωρίς να αρθρώσει ήχο.

Και περπάτησαν κάμποσο, ώσπου μπροστά τους βρέθηκαν δύο μικρά παιδάκια. Τα δύο αδερφάκια μας πήγαν και κάθισαν κοντά τους. Μήπως και καταλάβουν λιγάκι τι συμβαίνει και ίσως και να μαθαίνανε που είναι το φεγγάρι.

Το ένα παιδάκι ήταν ξυπόλυτο, με στάχτες στα ρούχα του, κλαμένο. Το άλλο φορούσε τα παπούτσια του μα ήταν και αυτό θλιμμένο. Είχανε μια συζήτηση και αυτά και απορίες σαν τα περιστεράκια μας που βρέθηκαν μαζί τους.

• Γιατί το κάνουν αυτό σε εμάς εκείνοι οι μεγάλοι;

• Γιατί οι μεγάλοι δε νοιάζονται μερικές φορές, για τους μικρότερους τους, απάντησε το άλλο το παιδάκι καθώς κοίταξε δίπλα του

• Κοίτα τι παράξενο ήρθαν κοντά μας δύο πουλάκια, ξανάπε ο μικρούλης μας, σκουπίζοντας τα δάκρυά του.

• Περιστεράκια μάλλον είναι, εδώ δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ περιστεράκια.

• Οι μεγάλοι δε νοιάζονται που εμείς εδώ σε αυτή τη γη, δεν έχουμε δει ποτέ περιστεράκια.

Η Ελευθερία και ο Φτου, άκουγαν τα δύο παιδιά να συζητούν και ξέχασαν για λίγο πως ψάχνανε το φεγγάρι. Τα δύο παιδάκια είπαν πολλά. Είπαν και για τον ήλιο, για το σχολείο, το νερό και για όλα όσα τους λείπουν. Δε σταματούσαν να μιλούν. Μιλήσανε για Αγάπη, υποσχεθήκαν μάλιστα πως όταν μεγαλώσουν θα είναι για πάντα φίλοι. Στο τέλος αγκαλιάστηκαν και φώναξαν ΕΙΡΗΝΗ.

Τα δύο περιστεράκια μας, βαθιά συγκινημένα, κοίταζαν τα μικρά παιδιά που ήταν αγκαλιασμένα. Τότε ο μικρούλης μας ο Φτου, ένιωσε την ανάγκη, να δείξει στα μικρά παιδιά πως ένιωθε μαζί τους. Κι ενώ όπως είναι γνωστό, τα περιστέρια σ’ ανθρώπους δε μιλάνε, ο Φτου στάθηκε μπρος τους με θάρρος και τολμηρά.

• Φτου ξαι Ελευθερία, φώναξε και θέλησε να συστηθεί και να συστήσει και την αδερφή του, για να τιμήσει τη στιγμή που από τα στόματα μικρών παιδιών βγήκε η λέξη ΕΙΡΗΝΗ.

Σιγά σιγά ξημέρωσε και ο Φτου και η Ελευθερία, πήραν το δρόμο για τον γυρισμό για τη ζεστή φωλιά τους. Πετάξανε πάλι ψηλά και ύστερα από κάποια ώρα γυρίσανε στην πλατεία τους και βρήκαν τους γονείς τους, που είχαν ανησυχήσει. Άρχισαν να λένε για το ταξίδι τους με δάκρυα στα μάτια. Εκείνοι δεν τους μάλωσαν πολύ, γιατί κάποιοι μεγάλοι μπορούν να καταλάβουν πως νιώθουν τα παιδάκια. Αφού τους δώσαν συμβουλές για την ασφάλεια τους, σφιχτά τους αγκαλιάσανε και τους υποσχεθήκαν ότι όλοι μαζί θα κάνουνε διάφορα ταξίδια και θα μεταφέρουν των μικρών παιδιών το μήνυμα που ήταν η ΕΙΡΗΝΗ!

Τέλος.

Κείμενο-Εικονογράφηση: Ελένη Μακαντάση